Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Duo Reges: constructio interrete. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Igitur ne dolorem quidem. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Tria genera bonorum; Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Sin aliud quid voles, postea. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Bork Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.